Florence en WSP Rijswijk

Anne Marie wist na het stoppen met haar opleiding niet welke richting ze op wilde. Via het WSP kwam ze in contact met ouderenzorgorganisatie Florence, waar ze nu werkt als Maatje Thuis.

Hoe ben je in contact gekomen met het WSP?

“Nadat ik vroegtijdig met mijn mbo-opleiding stopte, had ik geen duidelijk pad. De ene dag wilde ik doula of verloskundige worden, de andere dag leek het maken van kaarsensculpturen me een goed idee. Toen ik vanuit Den Haag naar Rijswijk verhuisde besloot ik contact op te nemen met het WSP. Ik was al ruim een jaar fulltime moeder, waarvan de laatste maanden alleenstaand. Het zoeken naar een baan duurde daardoor wat langer, maar bij het WSP voelde ik voor het eerst dat er écht rekening werd gehouden met mijn situatie en wensen.

Mijn accountmanager bij het WSP gaf me ook het vertrouwen om in het Nederlands te solliciteren. Ik zette mijn CV om naar het Nederlands en voerde (e-mail)gesprekken in het Nederlands. Dat vergrootte mijn mogelijkheden enorm.”

Wat heeft de focustraining jou gebracht?

“Vooraf dacht ik dat ik vooral in de maatschappelijke- of welzijnszorg wilde werken. Maar tijdens de training kreeg ik waardevolle inzichten in de medische sector. Een richting waar ik zelf niet aan had gedacht. Die kennis bleek enorm nuttig toen ik bij Florence aan de slag ging.”

Hoe is het om als Maatje Thuis aan het werk te zijn voor Florence?

“In het begin vond ik het lastig om mijn plek te vinden in een nieuwe werkomgeving, zeker omdat ik gesprekken in het Nederlands niet altijd goed kon volgen. Toch werd ik met open armen ontvangen.

Deze baan is voor mij een veilige plek. Ik mag mezelf zijn, er wordt naar me geluisterd en ik krijg de kans om te groeien, zowel professioneel als persoonlijk. Het geeft een goed gevoel om dit werk te doen en het bevestigt keer op keer waarom ik voor de ouderenzorg heb gekozen.”

Welke lessen uit je traject bij het WSP neem je mee?

“Voordat ik als Maatje Thuis werkte, sprong ik altijd snel van de ene werkrichting naar de andere, zonder echt stil te staan bij wat ik wil en wat bij me past. Mijn accountmanager bij het WSP zei tegen me: ‘Ga een jaar of twee jaar deze functie doen. Dan voel je je comfortabel in je rol en doe je kennis en ervaring op. Op termijn kan je dan samen met de werkgever kijken naar vervolgstappen, zoals een werk- en leertraject.’ Sinds ik mijzelf die tijd gun, ben ik gegroeid in mijn werkervaring en voel ik dat ik goed ben ik wat ik doe. Daarnaast heb ik een routine opgebouwd, meer vertrouwen gekregen in mijzelf en ben ik sterker geworden in het maken van keuzes.”

Wat zou je anderen willen meegeven die het lastig vinden om een baan te vinden?

“Maak optimaal gebruik van de begeleiding die het WSP biedt. Schrijf je verwachtingen en twijfels op papier, dat helpt om helder te krijgen wat je wél en niet wilt. En het allerbelangrijkste: sta open voor nieuwe ideeën en durf de sprong in het diepe te nemen. Soms ligt juist dáár de baan die het beste bij je past.”

Florence heeft een Mobiliteitscentrum (HR). Daar werken ze samen met verschillende afdelingen en teams om kandidaten met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans te geven. Zo ook Alexandra, Coördinator van het team Volledig Pakket Thuis (VPT) in Oud Rijswijk, en Desiree, Corporate Recruiter binnen het mobiliteitscentrum van Florence.

Waar Alexandra dagelijks ervaart wat deze kansen in de praktijk betekenen, zorgt Desiree er achter de schermen voor dat de juiste match wordt gevonden tussen kandidaat, team en functie. Samen laten zij zien hoeveel aandacht, tijd en betrokkenheid er in zo’n traject wordt gestoken.

Hoe creëert Florence een plek voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt?

“Wij vinden het belangrijk om het gesprek aan te gaan: waar wordt iemand enthousiast van? Waar liggen talenten? En wat zijn de verwachtingen? Alleen door die openheid kun je kijken of er een goede match is. Voor beide kanten.” Vertelt Alexandra.

Die zorgvuldige benadering begint al vóór de daadwerkelijke plaatsing, legt Desiree uit. Zij werkt als Corporate Recruiter binnen het mobiliteitsteam van Florence en is het eerste aanspreekpunt voor het WSP, locatiemanagers en teamleiders. “Wij ontvangen kandidaten via onze contacten bij bijvoorbeeld gemeenten. Zodra ik een profiel krijg doorgestuurd, duik ik erin en nodig ik de kandidaat uit voor een persoonlijk gesprek op kantoor. Dat is belangrijk, want voor deze doelgroep wil ik een kennismaking die draait om vertrouwen, niet om druk. Het moet voelen als een open gesprek, geen sollicitatie.”

Desiree werkt al 23 jaar bij Florence en kent de organisatie van binnen en buiten. “Vanuit ervaring weet ik waar de behoefte ligt: welke locatie is klaar voor een nieuwe collega, en welk team heeft de ruimte om iemand extra te begeleiden? Op basis daarvan zoek ik naar de juiste match. Toen ik Anne Marie sprak, wist ik meteen: jou kunnen we goed plaatsen binnen Florence. Vervolgens overleg ik met teammanagers over mogelijke plekken. In dit geval reageerden twee van de drie locaties enthousiast. Daarna bespreken we samen met de kandidaat waar de voorkeur naar uitgaat en geef ik eventueel advies over de beste match. Zo kwam Anne Marie uiteindelijk terecht bij het VPT-team in Oud Rijswijk.”

Waarom vinden jullie het belangrijk om hen deze kans te bieden?

“Omdat het iedereen kan overkomen om afstand tot de arbeidsmarkt te krijgen,” zegt Alexandra. “Zelf kreeg ik eind 2023 een herseninfarct. Ik werkte al vanaf m’n zestiende en ineens stond alles stil. Ik wist niet of ik ooit nog zou kunnen werken. Juist dat besef maakt dat ik vind dat we elkaar moeten helpen om weer mee te doen. Het had mij ook kunnen overkomen.”

Welk advies geven jullie aan andere werkgevers?

“Behandel een kandidaat met een afstand tot de arbeidsmarkt niet anders dan een andere sollicitant. Ga met een open blik het gesprek aan, bespreek de mogelijkheden en verwachtingen, en kijk vooruit. Natuurlijk is het belangrijk te weten waarom iemand een afstand heeft, maar dat hoeft niet de focus te zijn. De kern is: kijk naar wat iemand kan en wil bijdragen.”